به گزارش ایرنا، روبرت ویلسون از مرکز پزشکی دانشگاه راش در شیکاگو گفت: محققان در این مطالعه ۲۹۴ نفر را به مدت ۶ سال مورد آزمایش قرار دادند و حافظه آنها را اندازه گیری کردند.
این افراد در متوسط سنی ۸۹ سالگی درگذشتند. آنها در زمان حیات پرسشنامه‌هایی را با هدف بررسی میزان توجه آنها به کتاب خواندن، نوشتن و شرکت در فعالیت‌های مختلف در دوران کودکی، نوجوانی، میانسالی و سالخوردگی پر کردند.
محققان مغز این افراد را پس از مرگ نیز از طریق کالبد شکافی برای کشف علایم فیزیکی مانند ضایعات، پلاک‌های مغز و غیره مورد بررسی قرار دادند.
آنان متوجه شدند، نرخ کاهش حافظه در افرادی که در سنین جوانی و سالخوردگی فعالیت‌هایی مانند خواندن و نوشتن داشته‌اند، آهسته‌تر از دیگر افراد است.
نتایج این مطالعه نشان داد که نرخ زوال عقل در افرادی که در سالخوردگی مرتب فعالیت‌های ذهنی انجام می‌دهند ۳۲ درصد کمتر از افرادی است که فعالیت ذهنی متوسط داشتند.
همچنین افرادی که فعالیت ذهنی کمی داشتند نرخ زوال عقل در آنها ۴۸ درصد سریع‌تر از افرادی بود که فعالیت ذهنی متوسطی داشتند.
نتایج حاصل از این مطالعه تاکیدی است بر این موضوع که نباید اثرات فعالیت‌های روزانه مانند کتاب خواندن و نوشتن کودکان، بزرگسالان و سالخوردگان را نادیده گرفت.
